کد مطلب:42459 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

آيا خانه نشيني و سكوت حضرت علي(ع) در زمان خلافت خلفاي سه گانه تقرير وامضأ كارهاي آنها نبوده است؟

الف - خانه نشيني آن حضرت تقرير به حساب نمي آيد به دلايل زير: 1 - اين خانه نشيني تحميلي بوده است و در صورت وجود شرايط رهبري و زعامت سياسي و اجتماعي هرگز آن حضرت در خانه نمي نشستند. 2 - خانه نشيني آن حضرت به معناي سكوت نبود؛ از اين رو در موارد ممكن همواره نظرات خود را ابراز مي داشتند. 3 - سكوت زماني تقرير است كه از آن رضايت معصوم(ع) نسبت به عمل انجام شده انتزاع گردد و در صورتي كه سكوت به علت عدم امكان مخالفت يا رعايت مصالح اهم باشد تقرير نخواهد نبود. ب و ج ) توضيح آن از مطالب فوق به دست مي آيد به عبارت ديگر در مواردي آن حضرت به ذكر خطاها پرداخته اند و در مواردي نيز به خاطر عدم امكان مخالفت يا عدم مصلحت در ابراز مخالفت دم فرو بسته اند. د ) بر اساس ضرورت مذهب شيعه يكي از علوم اهل بيت(ع) علم لدني است كه از آن به علم غيب نيز تعبير مي شود. ه ') قيام نيازمند شرايط اجتماعي گوناگوني است و ائمه اطهار(ع) با ملاحظه تمام شرايط و نتايجي كه ممكن است از يك حركت گرفته شود عمل مي كردند. در نتيجه حضرت علي(ع) به لحاظ شرايط خاص اجتماعي قيام را مناسب و نتيجه بخش ندانسته و بدان مبادرت نورزيدند. بررسي دقيق اين مسأله نيازمند كاوشي ژرف در وضعيت اجتماعي مسلمين بعد از رحلت پيامبر(ص) مي باشد. در اين رابطه به كتاب هاي تاريخي پيرامون زندگاني آن حضرت مراجعه فرماييد؛ از جمله : پژوهشي پيرامون زندگي امام علي(ع)، جعفر سبحاني جاذبه و دافعه امام علي(ع) شهيد مطهري فروغ ولايت، جعفر سبحاني تحليلي از تحولات سياسي و فكري پس از رحلت حضرت رسول(ص)، رسول جعفريان